کانادا بهترین پذیرای مهاجران

مهاجرت — 04 اکتبر 2011

بئاتریس فنتونی-ونکوورسان/برگردان نادیا غیوری

بر اساس نتایج یک نظرسنجی جهانی، کانادایی‌ها در مقایسه با دیگر ملل نسبت به حضور مهاجران خوش‌بین‌تر هستند.

بیش از نیمی از کانادایی‌ها بر این باورند که مهاجران باری بر دوش سیستم خدمات اجتماعی کشور هستند، آن هم سیستمی که خود در حال حاضر با مشکلات زیادی دست‌به گریبان است. دوسوم از آنان نیز معتقدند که دولت باید به هنگام اعطای مجوز ورود به افراد، اولویت خود را بر ورود مهاجران تحصیل‌کرده و ماهر قرار دهد.

بر اساس نظرسنجی انجام شده توسط موسسه تحقیقاتی Ipsos، ۵۶ درصد از پاسخ‌دهندگان فکر می‌کنند که مهاجرت فشار زیادی را بر سیستم‌های خدمات عمومی وارد نموده است. در مقابل ۱۷ درصد کاملا با این موضوع مخالف هستند، ۲۲ درصد نظری ممتنع دارند و ۴ درصد در پاسخ به این مورد گزینه «نمی‌دانم»را انتخاب کرده‌اند.

آقای جفری ریتز، متخصص و کارشناس در امور مهاجرت و پلورالیزم از دانشگاه تورنتو، معتقد است که اعتقاد به پرهزینه بودن مهاجرت برای کشور یک برداشت اشتباه از موضوع است. او با اشاره به این‌که مهاجران نسبت به شهروندان کانادایی کمتر از خدمات اجتماعی استفاده می‌کنند و به لحاظ مالی هم بخش قابل توجهی از این هزینه‌ها با مالیاتی که می‌پردازند و توسط آنها تامین می‌شود، می‌گوید: «در واقع مهاجران به ما کمک می‌کنند تا هزینه‌های این نوع از خدمات را تامین کنیم و بپردازیم نه بر عکس.»

علاوه بر این در این نظرسنجی ۶۲ درصد از پاسخ‌دهندگان گفته‌اند که اولویت در مهاجرت باید با مهاجران تحصیل‌کرده باشد که می‌توانند خلاء موجود در بازار کار کشور یا حوزه‌های تخصصی مشخص را پر کنند. در این زمینه کانادایی‌ها در جایگاه نخست قرار می‌گیرند، استرالیایی‌ها در جایگاه دوم و پس از آنها نیز نوبت به انگلیسی‌ها می‌رسد.

آقای ریتز می‌گوید که سیستم مهاجرتی کانادا علاقمند به پذیرش متخصصان است بنابر این عجیب هم نیست که از این نوع سیاست‌ها حمایت بیشتری می‌کند. او با اشاره به روشی که بر اساس آن مهاجران آینده بر مبنای سطح تحصیلات و دیگر مشخصاتشان انتخاب می‌شوند، می‌گوید: «ما مبدع سیستم امتیازدهی هستیم.»

آقای ویکتور وانگ، مدیر شورای ملی چینی- کانادایی‌ها معتقد است که نباید به پدیده مهاجرت فقط از منظر اقتصادی نگاه کرد. او می‌گوید: «فردی که بسیار ماهر یا دارای تحصیلات عالی است، خیلی هم راحت به تحرک و جابجایی تن می‌دهد.»

به اعتقاد وی خیلی خوب است که کانادا به جذب مهاجران متخصص اقدام می‌کند اما این متخصصان همیشه هم نمی‌توانند به دلایلی از جمله تحصیلات و مدارک خارجی خود در حوزه کاری مرتبط کار پیدا کنند. به همین دلیل هم تمایل زیادی پیدا می‌کنند که به جای دیگری بروند. آقای وانگ در ادامه سخنان خود می‌گوید که حس قوی استقلال و عدم وابستگی که در میان مهاجران وجود دارد و نیز حمایت‌های بالای خانواده بزرگ مهاجران از آنها، مهم‌ترین دلیل برای رجوع کمتر این گروه برای استفاده از سرویس‌ها و خدمات اجتماعی است. او می‌گوید: «در مورد مهاجران نوعی خوداتکایی وجود دارد. اولین نسل مهاجران تمایل بسیاری به مستقل بودن داشتند… آنها اصلا دوست نداشتند که برای جامعه سربار محسوب شوند.»

او برای مثال به یکی از کلاس‌هایی که برای سالخوردگان چینی تشکیل داده شده بود اشاره کرد که در ابتدای تشکیل این کلاس‌ها کسی در آن حاضر نمی‌شد، زیرا سالخوردگان چینی دوست نداشتند که برای دیگران زحمت مضاعف ایجاد کنند. آقای وانگ می‌گوید: «برای این که بشود این سالخوردگان چینی و مهاجران نسل اول را نزد پزشک برد، باید به آنها دست‌بند زد. آنها حتی از این‌که مزاحم دکتر شده‌اند از وی عذرخواهی می‌کنند.»

در این نظرسنجی که در ۲۳ کشور از ۱۷ هزار و ۶۰۱ نفر پرسش‌هایی انجام شده، این نتیجه به دست آمده که در مجموع کانادایی‌ها در مقایسه با کشورهای دیگر و نیز میانگین جهانی، نسبت به مهاجران نگرش بهتری دارند. تقریبا نزدیک به ۴۰ درصد از پاسخ‌دهندگان کانادایی گفته‌اند که ‌مهاجرت تاثیر مثبتی در وضعیت کشور داشته است. درمقابل ۳۵ درصد دیگر نیز پاسخی خلاف این داشته‌اند.

این در حالی است که در سطح جهانی فقط ۲۱ درصد از پاسخ‌دهندگان، به تاثیر مثبت مهاجرت بر کشورشان اعتقاد دارند. کشورهایی که بیشترین نظرات منفی در آنها دیده شده به ترتیب عبارتند از بلژیک (با ۷۲ درصد)، آفریقای جنوبی (با ۷۰ درصد)، روسیه (با ۶۹ درصد)، انگلیس (با ۶۴ درصد) و ترکیه (با ۵۷ درصد).

مطلب کامل را در این صفحه ببینید: http://www.parscanada.com/_1612