برای یک بازنشستگی خوب به چه میزان دارایی نیاز دارید؟

مالی و اقتصادی — 01 اکتبر 2012

دیوید استن-Canadian Business/برگردان نادیا غیوری

به احتمال زیاد به یک‌ میلیون دلار نیاز ندارید. این هم راهی ساده برای یافتن عدد جادویی شما.

[صفحه اول]این احتمال هست که این روزها شما بیشتر از همیشه نگران کافی بودن مقدار پولتان برای دوران بازنشستگی‌ باشید. با توجه به عدم ثبات موجود در اقتصاد، بازار سهام، هزینه‌های مسکن، حقوق بازنشستگی و نرخ بهره، خیلی از ما این روزها از خودمان در مورد هدف‌هایمان در زمان بازنشستگی سوال می‌کنیم. این روزها حتی سن مرسوم بازنشستگی هم تغییر کرده. حالا دیگر بازنشستگی اجباری در سن ۶۵ سالگی یک موضوع قدیمی شده و حتی دولت هم اخیرا زمان پرداخت حقوق بازنشستگی یاOld Age Security یا OAS به افراد را به ۶۷ سالگی آنها موکول کرده است.

عمر ما طولانی‌تر و طولانی‌تر شده و پولمان باید بیشتر از قبل دوام بیاورد. حتی شاید به شما گفته باشند که برای داشتن یک دوران بازنشستگی خوب و راحت دارایی‌اتان باید هفت رقمی باشد. حالا سوال این است که واقعا چقدر پول برای این دوره لازم است؟

رسیدن به یک رقم مشخص کمی خسته‌کننده است. هر کدام از ما شرایط مالی خاصی داریم پس در نتیجه نمی‌توان یک رقم مشخص را برای همه افراد پیشنهاد کرد. خیلی از بازنشسته‌ها می‌توانند با داشتن چند صد هزار دلار به دوران بازنشستگی راحت و مطلوبشان دست پیدا کنند. بقیه هم ممکن است رقم‌های خیلی بالاتری را مدنظر داشته باشند. نکته مثبت این‌جاست که رسیدن به یک رقم مناسب برای بازنشستگی هر فرد چندان هم غیرممکن نیست. برای این کار دو مرحله وجود دارد: اول این که باید ببینید بعد از رسیدن به دوران بازنشستگی هر سال باید چقدر از پس‌انداز یا اندوخته خود که در اصطلاح به آن nest egg هم می‌گویند برداشت کنید و دوم این‌که باید ببینید بزرگی این nest egg برای آن دوره خاص از زندگی شما باید چقدر باشد؟ شما با استفاده از راهنماهایی که بر مبنای تحقیقات تنظیم شده‌اند، خیلی راحت و سریع می‌توانید این محاسبه را انجام دهید. ما حتی در جدولی که در ادامه خواهید دید خلاصه‌ای از نتایج را نیز برای شما آورده‌ایم.

در این محاسبات ما سن بازنشستگی را ۶۵ سالگی در نظر گرفته‌ایم. حالا چرا به جای ۶۷ سال همان ۶۵ سال؟ چون تا همین اواخر سن ۶۵ سالگی برای بازنشستگی در بسیاری از مشاغل نوعی سن استاندارد بود و این سن زمانی بود که خیلی از کانادایی‌ها آغاز به دریافت مزایای دولتی این دوران می‌کردند. این درست که کانادایی‌های جوان‌تر حالا دیگر باید به سن بالاتری برای دریافت مزایای سالخوردگی فکر کنند اما به هر حال همچنان متوسط سن بازنشستگی در این کشور ۶۲ سال است. گرچه کسانی که در حال حاضر در سنین ۴۰ سالگی و یا اوایل ۵۰ سالگی هستند، انتظارات و توقعاتشان را در مورد زمانی که بتوانند مبلغ لازم برای بازنشستگی را پرداخت کنند، پایین‌تر آورده‌اند اما به هر حال هنوز هم واقعیت سن بازنشستگی ۶۵ سالگی است نه ۶۲ سالگی. [پایان صفحه اول]

حفظ سبک زندگی یا life Style

برای شروع باید ابتدا به این ذهنیت نسبتا مشخص برسید که در دوره بازنشستگی خود هر سال به چه مقدار پول نیاز دارید. به احتمال زیاد دوست دارید همان سبک زندگی که در طول دوران اشتغال خود داشته‌اید یا به عبارت دیگر «همان استانداردی که به آن عادت کرده‌اید» را حفظ کنید. خوشبختانه خواهید دید که حفظ همان سبک زندگی در دوران بازنشستگی برایتان خیلی ارزان‌تر از قبل تمام خواهد شد. علت اصلی هم این خواهد بود که بسیاری از هزینه‌های مربوط به دوره میانه زندگی در این دوران دیگر وجود نخواهند داشت: از جمله مبالغ گزاف وام مسکن، هزینه‌های بزرگ‌کردن بچه‌ها (و کمک برای تامین هزینه تحصیلات دانشگاهی آنان)، هزینه‌های حمل و نقل و لباس برای محل کار، کسر ارقام مربوط به EI (هزینه بیمه اشتغال) و CPP (بیمه بازنشستگی کانادا) از رقم پرداختی به حقوق شما و بالاخره بار مالی حاصل از پس‌انداز برای دوران بازنشستگی. زمانی که بازنشسته شده‌اید در حالی‌که وام خانه‌اتان پرداخت شده و احتمالا فرزندانتان نیز از نظر مالی مستقل شده‌اند، دیگر می‌توانید این هزینه‌ها را از هزینه‌های دوران بازنشستگی خود کم کنید و در نتیجه تغییری در سبک زندگی‌اتان ایجاد نشود. در ضمن در این زمان شما با درآمد بسیار کمتری که دارید مالیات بر درآمد کمتری هم خواهید پرداخت و علاوه بر آن از امکان معافیت مالیاتی برای سالمندان هم برخوردار می‌شوید. برای سالخوردگانی که نتوانسته‌اند یک خانه داشته باشند که وام آن تسویه شده و هرگز فرزندی هم نداشته‌اند، کار کمی سخت‌تر است. این افراد در حقیقت هیچ‌وقت با هزینه‌های وام مسکن و بزرگ کردن فرزند درگیر نبوده‌اند بنابراین حالا کمتر خرج کردن برای آنها می‌تواند کمی مشکل‌آفرین باشد و تاثیر مشخص‌تری در زندگی‌اشان داشته باشد.

برای این‌که ببینید میزان هزینه‌های سالانه شما در دوران بازنشستگی چقدر است، می‌توانید کار را با محاسبه مقدار درصدی از درآمد دوران کاری‌اتان که لازم است جایگزینی برای آن پیدا کنید، آغاز نمایید. با وجودی که بسیاری از مشاوران مالی معتقدند که میزان این جایگزینی حدود ۷۰ درصد یا بیشتر است اما تحقیقات نشان داده‌اند که خیلی از زوج‌ها با یک جایگزین ۵۰ تا ۶۰ درصدی نیز توانسته‌اند به‌راحتی در این دوران زندگی کنند. بعضی‌ها هم با رقمی خیلی کمتر از این می‌توانند زندگی کنند. برای مثال یک زوج بریتیش‌کلمبیایی وقتی هر دو در سنین ۵۰ سالگی بودند بازنشسته شدند. هر دوی آنها با درآمدهای بالا و در حوزه تکنولوژی صنعتی به کار مشغول بودند. در حال حاضر درآمد سالانه آنها ۴۰ هزار دلار در سال است و از راحتی‌های نسبی یک زندگی متوسط برخوردارند. از جمله یک خانه سه‌خوابه در محله‌ای خوب دارند که وام آن پرداخت شده، ماشین دارند و به تعطیلات هم می‌روند.

[حسین اقا لزومی ندارد که این جدول دقیقا در وسط متن کار شود. بهترین جا پایین صفحه است، همان جایی‌که مجله اصلی هم کار کرده. فقط اگر سعی کنید که جدول کمی با اب و رنگ باشد بهتر است. مثلا سطرهایی که در انها گام‌ها مشخص شده‌اند با رنگ متفاوتی باشد]

برای بازنشستگی در ۶۵ سالگی به چه میزان پول نیاز دارید؟

زوج مجرد

گام اول: اندوخته شما باید چه میزان از هزینه‌هایتان را تامین کند؟

در دوران بازنشستگی هزینه سالانه شما چقدر است؟ طبقه متوسط: ۴۰ – ۶۰ هزار دلار

طبقه متوسط به بالا: ۶۰-۷۰ هزار دلار طبقه متوسط: ۲۸- ۴۲ هزار دلار

طبقه متوسط به بالا: ۴۲- ۴۹ هزار دلار

چه مقدار از این هزینه از طریق مزایای دولتی تامین می‌شود؟ معمولا حدود ۳۰ هزار دلار (اگر هر دوی شما سابقه کاری طولانی با حقوق حداقل متوسط داشته باشید) معمولا حدود ۱۵ هزار دلار (اگر شما سابقه کاری طولانی با حقوق حداقل متوسط داشته باشید)

حساب کنید: چه میزان از هزینه‌هایتان را باید خودتان تامین کنید؟ طبقه متوسط: ۱۰- ۳۰ هزار دلار

طبقه متوسط به بالا: ۳۰ – ۴۰ هزار دلار طبقه متوسط: ۱۳- ۲۷ هزار دلار

طبقه متوسط به بالا: ۲۷ – ۳۴ هزار دلار

گام دوم: با توجه به برنامه‌های هزینه‌سازتان، میزان اندوخته شما باید چقدر باشد؟

اندوخته شما با توجه به هزینه‌های شما باید چقدر باشد؟ ۲۵ برابر هزینه سالانه ۲۵ برابر هزینه سالانه

حساب کنید: اندوخته‌ای که به آن نیاز دارید چقدر است؟ طبقه متوسط: ۲۵۰ – ۷۵۰ هزار دلار

طبقه متوسط به بالا: ۷۵۰ هزار – ۱ میلیون دلار طبقه متوسط: ۳۲۵ – ۶۷۵ هزار دلار

طبقه متوسط به بالا: ۶۷۵ – ۸۵۰ هزار دلار

رقم واقعی هزینه‌ها را در نظر بگیرید

برای این که بتوانید تخمین دقیق‌تری بزنید، باید مقدار دقیق پولی را که صرف می‌کنید در نظر بگیرید. اگر تا دوران بازنشستگی‌اتان سال‌های زیادی باقی مانده و تصور روشنی از سبک زندگی مورد نظر خود در دوران بازنشستگی ندارید، این کار تا حدی برای شما دشوار خواهد بود. در این مورد اداره آمار کانادا با ارائه داده‌هایی در مورد هزینه‌های واقعی که سالمندان صرف زندگی خود می‌کنند، به کمک می‌آید. بر اساس نظرسنجی انجام شده در این مورد در سال ۲۰۰۹ با نام Survey of Household Spending، متوسط average هزینه‌کرد سالانه زوج‌های سالمند ۵۴ هزار و ۱۰۰ دلار است و این در حالی است که میانه median این هزینه‌کرد برای زوج‌های سالمند تنها ۳۹ هزار و ۴۰۰ دلار است. بر اساس این آمارها و نیز گفتگوهایی که با سالمندان و مشاوران مالی آنها انجام شده، تقریبا می‌توان به این نتیجه رسید که مخارج سالانه یک زوج سالمند طبقه متوسط در حدود ۴۰ هزار تا ۶۰ هزار دلار است و یک زوج از طبقه بالاتر برای هزینه‌های دوران بازنشستگی خود سالانه به ۶۰ تا ۷۰ هزار دلار نیاز دارند. در همه این محاسبات فرض بر این بوده که این زوج‌ها وام مسکن خود را تسویه کرده باشند.

تنها سرکردن!

اگر در دوران بازنشستگی خود مجرد باشید، باید انتظار این را داشته باشید که هزینه‌های سرانه‌اتان از یک عضو از یک زوج بازنشسته با سبک زندگی مشابه شما بیشتر باشد. علت اصلی هم این است که هزینه‌هایی چون مسکن، حمل و نقل، غذا و مسافرت بین زوج‌ها تقسیم و در نتیجه کمتر می‌شود. آقای مالکوم همیلتون، یکی از کارشناسان حوزه بازنشستگی و شرکای شرکت مشاوره‌ای Mercer Human Resource تخمین می‌زند که هزینه‌های یک فرد تنها در دوران بازنشستگی احتمالا ۷۰ درصد یک زوج بازنشسته با سبک زندگی مشابه است. یکی از راه‌های تخمین هزینه‌های زندگی برای افراد سالخورده مجرد این است که ارقام هزینه‌های یک زوج بازنشسته را در نظر بگیرند و از فرمول ۷۰ درصدی پیشنهادی آقای همیلتون استفاده کنند. به این ترتیب هزینه‌های زندگی دو نفر بازنشسته مجرد یکی از طبقه متوسط و دیگری از طبقه بالاتر به ترتیب ۲۸ تا ۴۲ هزار دلار و ۴۲ هزار تا ۴۹ هزار دلار خواهد شد.

بعد از این که میزان هزینه‌های زندگی دوران بازنشستگی را محاسبه نمودید، باید میزان سهمی از این هزینه‌ها را که از طریق مزایای دولتی تامین می‌شود مشخص کنید. احتمالا مبلغ حاصل از دو پرداخت دولتی CPP و OAS رقم بدی نخواهد بود اما بدون شک این پول نمی‌تواند همه هزینه‌های زندگی شما را پوشش دهد و فاصله‌ای در این بین وجود خواهد داشت که قاعدتا باید از طریق پس‌اندازهای خودتان تامین شود. اگر بخواهید از سن ۶۵ سالگی از این مزایا استفاده کنید، سالانه مبلغ ۶ هزار و ۴۸۱ هزار دلار بابت OAS و ۱۱ هزار و ۸۴۰ دلار بابت CPP دریافت خواهید کرد که در نهایت مجموع این رقم می‌تواند تا ۱۸ هزار و ۳۲۱ دلار بالغ شود. ( طرح دولت برای پرداخت OAS از ۶۷ سالگی به جای ۶۵ سالگی شامل حال متولدین بعد از ماه مارچ ۱۹۵۸ خواهد شد.) [توضیح پرنیان: رقم OAS به مدت زمان کانادایی بودن شما بستگی دارد و برای مهاجران ممکن است این رقم کمتر از متولدین کانادا شود.]

زمان پرداخت مزایای CPP به شما هم به مدت زمان مشارکت شما و کارفرمایتان، میزان و زمان آغاز پرداخت شما بستگی دارد. تقریبا عده کمی از کانادایی‌ها هستند که می‌توانند از حداکثر رقم CPP استفاده کنند (اصولا فقط کسانی شامل این موضوع می‌شوند که حدود ۴۰ سال با یک درآمد متوسط یا بالاتر کار کرده باشند و قبل از ۶۵ سالگی هم آغاز به استفاده از این مزایا نکنند). برای رسیدن به یک رقم نسبتا دقیق و چنانچه شرایط لازم برای استفاده از حداکثر مزایای CPP را ندارید، بهتر است به ۱۵ هزار دلار مجموع مزایای دولتی فکر کنید. اگر مدت زمان کوتاه‌تری کار کرده‌اید یا رقم دستمزدتان پایین‌تر از متوسط بوده باید برای این منظور رقم کمتری را در نظر بگیرید.

بعد از کسر رقمی که احتمالا از دولت دریافت خواهید کرد، دیگر باقی هزینه‌هایتان را باید از اندوخته یا همان nest egg خود تامین کنید. این موضوع را با این فرض می‌گوییم که شما هیچ درآمدی حاصل از Pension plan یا بیمه‌های بازنشستگی نداشته باشید. زوجی که به طور متوسط برای هزینه‌های زندگی‌اشان به سالانه ۴۰ هزار دلار نیاز دارند احتمالا فقط می‌توانند ۱۰ هزار دلار آن را از طریق پس‌اندازشان تامین کنند. اما اگر شما و همسرتان بخواهید سالانه ۷۰ هزار دلار هزینه کنید، شاید مجبور شوید این رقم را تا ۴۰ هزار دلار افزایش دهید. مجردها هم ممکن است به سالی ۱۳ هزار تا ۳۴ هزار دلار از پس‌انداز خود نیاز داشته باشند. اما حالا ببینیم nest egg شما باید چقدر باشد تا بتوانید این کار را بکنید.

چقدر باید برداشت کنید؟

تحقیقات متعددی که از مدت‌ها قبل انجام شده نشان می‌دهد اگر شما بخواهید در سن ۶۵ سالگی بازنشسته شوید، برای این‌که با خطر کمی در زمینه کمبود پول مواجه شوید، باید هر ساله ۴ درصد از اندوخته خود (به اضافه میزان نرخ تورم) برداشت کنید. فرض بر این گرفته شده که شما در یک سهام متوازن balanced stock و اوراق قرضه سرمایه‌گذاری کرده باشید و برگشتی عاید شما شود. (متاسفانه نمی‌توانید میزان ارزش معادل خانه‌اتان را در این بین به حساب بیاورید.) به عبارت دیگر میزان اندوخته‌اتان باید ۲۵ برابر میزان برداشت سالانه شما باشد.

خیلی از افراد از این که می‌بینند مقدار برداشت سالانه‌اشان باید این‌قدر کم باشد تعجب می‌کنند. توجه داشته باشید این رقم با رعایت این نکته در نظر گرفته شده که شما مدتی طولانی عمر کنید و تازه میزان درآمدتان از سرمایه‌گذاری‌هایی هم که انجام داده‌اید بسیار اندک باشد. البته احتمال این‌که شرایط به گونه‌ای دیگر پیش برود و شما در زمان مرگ خود سرمایه قابل توجهی هم به جا بگذارید، کم نیست اما به هر حال بهتر است که ما در کار خود بدترین سناریوی ممکن را در نظر بگیریم. با در نظر گرفتن عدد ۲۵ می‌توانید مقدار اندوخته‌ای را که باید در سن ۶۵ سالگی داشته باشید محاسبه کنید.

از آنجا که در اغلب شرایط برداشت ۴ درصدی از میزان اندوخته‌اتان کفایت می‌کند، احتمال کمی هم هست که این رقم کافی نباشد. به همین دلیل برای اطمینان خاطر بیشتر می‌توانید این رقم را به ۳٫۵ درصد کاهش دهید (که معنای آن این است که اندوخته اصلی شما باید ۲۸٫۵ برابر میزان برداشت سالانه‌اتان باشد.). اگر سپرده‌گذاری‌هایتان با مشکل روبه‌رو شود هم چاره‌ای نیست جز این که از میزان برداشت خود کم کنید. در صورتی‌که همه کارها به شکل وحشتناکی بد پیش بروند، بد نیست که یک برنامه حمایتی یا Backup plan هم داشته باشید که برای مثال می‌توان به استفاده از ارزش معادل یا equity خانه‌اتان که وام آن را تسویه کرده‌اید، اشاره کرد. اگر در دوره‌های پایانی زندگی خود از نظر مالی با مضیقه مواجه شدید، اما همچنان دوست داشتید که در خانه خود بمانید، می‌توانید از یک خط اعتباری یا line of credit که بانک بر مبنای ارزش خانه‌اتان به شما می‌دهد یا یک وام مسکن معکوس یا reverse mortgage استفاده کنید (وامی که بانک به افراد سالمند، که وام مسکن خود را تسویه کرده باشند، می‌دهد و البته در نهایت هم بسته به میزان وام و پس از فوت دریافت‌کننده وام، بخش یا تمامی خانه را تملک می‌کند. م) خیلی از کانادایی‌ها هم ترجیح می‌دهند که با فروش خانه خود هزینه‌های نقل مکان به یک خانه سالمندان را تامین کنند.

آیا می‌توانید زودتر از ۶۵ سالگی بازنشسته شوید؟

اگر بخواهید زودتر از رسیدن به سن ۶۵ سالگی بازنشسته شوید، وضع چگونه خواهد بود؟ مشخص است که در این صورت به میزان اندوخته یا nest egg بیشتری نیاز خواهید داشت. زیرا در این صورت هم باید برای مدت زمان بیشتری از اندوخته خود برداشت کنید و هم مدت طولانی‌تری تا زمان فرارسیدن دریافت مزایای دولتی‌اتان منتظر بمانید. برای این که بتوانید زودتر بازنشسته شوید، باید به ازای تعداد سال‌هایی که قصد این کار را دارید مجموع هزینه‌های سالانه خود را به رقم اندوخته‌ای که برای بازنشستگی در ۶۵ سالگی نیاز دارید اضافه کنید. مثلا اگر بگوییم که برای بازنشسته شدن در ۶۵ سالگی به ۵۰۰ هزار دلار نیاز دارید و هزینه سالانه‌اتان هم ۵۰ هزار دلار است و قصد هم دارید که در ۶۲ سالگی بازنشسته شوید، بنا بر این باید به ازای این سه سال ۱۵۰ هزار دلار به رقم قبلی اضافه کنید و در نهایت اندوخته‌ای معادل ۶۵۰ هزار دلار داشته باشید. می‌توانید برای تامین هزینه‌های ناشی از بازنشستگی زودتر، استفاده از مزایای CPP خود را نیز زودتر و با نرخ پایین‌تری آغاز کنید. در نتیجه بعد از ۶۵ سالگی هم برای جبران مبلغی که دریافت نموده‌اید از میزان CPP پرداختی به شما کاسته خواهد شد. برای این که نخواهید خود را درگیر محاسبات دشوار CPP در این حالت نمایید، شاید راه بهتر این باشد که برای دریافت CPP خود تا ۶۵ سالگی صبر کنید.

نکته مهم این است که میزان اندوخته شما بستگی مستقیم به میزان هزینه‌های شما دارد. هزینه‌های یک زوج از طبقه متوسط که در سن ۶۵ سالگی بازنشسته شوند، می‌تواند بین ۲۵۰ هزار تا ۷۵۰ هزار دلار متفاوت باشد و این رقم برای یک فرد مجرد بین ۳۲۵ تا ۶۷۵ هزار دلار در نوسان است. طبیعتا هزینه‌های یک زوج از طبقه بالاتر هم بیشتر از این خواهد بود. اگر اجرای برنامه‌های پرهزینه و گرانی را در نظر دارید، باید آنها را هم حساب کنید و همین امر ممکن است شما را به این نتیجه برساند که به یک اندوخته هفت رقمی نیاز دارید. مثل همیشه در این‌گونه موارد شاید شما اندوخته‌ای به آن بزرگی را بخواهید اما لزوما برای بازنشسته شدن به اندوخته میلیونی نیاز نخواهید داشت.

تقریبا عده کمی از کانادایی‌ها هستند که می‌توانند از حداکثر رقم CPP استفاده کنند

اگر در دوران بازنشستگی خود مجرد باشید، باید انتظار این را داشته باشید که هزینه‌های سرانه‌اتان از یک عضو از یک زوج بازنشسته با سبک زندگی مشابه شما بیشتر باشد