نشاط تهرانی
در این مقاله سعی داریم شما را با شمای کلی شهر مونترال آشنا کنیم تا شاید برای انتخاب بهترین منطقه برای سکونت در ماهها و یا سالهای اولیه اقامتتان یاریتان کرده باشیم.
شهر مونترال بزرگترین شهر استان کبک، دومین شهر بزرگ کانادا بعد از تورنتو و هفتمین شهر بزرگ امریکای شمالی است. بنابر آخرین سرشماری اعلام شده در فوریه ۲۰۱۱ مونترال بزرگ با جمعیت بالغ بر ۳٫۸۶۰٫۰۰۰ به عنوان دومین شهر پرجمعیت کانادا شناخته شدهاست که نزدیک به دو میلیون نفر از این جمعیت در جزیره مونترال ساکن هستند.
جزیره مونترال که بخش اصلی شهر را تشکیل میدهد شبیه یک بوم رنگ است که از شمال شرقی به جنوب غربی امتداد یافته است. این جزیره با دو رود عظیم سن لورن St.Laurent و رود اتاوا احاطه شده است. در اطراف جزیره مونترال حدود ۷۵ جزیره کوچک و بزرگ وجود دارد که در مجموع مونترال بزرگ را تشکیل میهند. حالت جزیرهای شهر مونترال عامل مهمی در شرایط و مشخصات این شهر به شمار میرود که در ادامه توضیح داده میشود.
اغلب شهرهای امریکای شمالی که دارای بافتی یکسان و یکنواخت هستند که معمولا متشکل از مرکز شهر Down Town با ساختمانهای بلند تجاری و اداری و مناطق اطراف با ترکیبی از ساختمانهای چند طبقه مسکونی، کاندومینیوم و منازل مسکونی مجزا و بعضی مراکز صنعتی است. شهر مونترال از این نظر با سایر شهرهای امریکای شمالی تفاوت اساسی دارد. دلیل این تفاوت قدمت بیشتر شهر، مشخصات جغرافیایی و شکل جزیرهای آن و تفاوتهای فرهنگی ساکنین اولیه این شهر است که متشکل از فرانسویها و انگلیسیها بودهاند. به همین دلیل انتخاب مهم مناسب برای زندگی در این شهر نسبت به سایر شهرهای امریکای شمالی به مراتب سختتر است.
در مجموع شهر مونترال از دو قسمت شرقی و غربی تشکیل شده است که قسمت شرقی به قسمت فرانسوینشین و قسمت شرقی به قسمت انگلیسینشین شهرت دارد. البته همان طور که میدانید حدود ۵۹ درصد از ساکنین شهر مونترال فرانسهزبان Francophone هستند (این اصطلاح به کسانی اطلاق میشود که در خانه به زبان فرانسه صحبت میکنند) و حدود ۲۰ درصد Anglophone هستند (یعنی در خانه انگلیسی صحبت میکنند) و باقی اختصاص دارد به Allophone ها یا کسانی که به زبانی غیر از این دو در خانه صحبت میکنند. البته طبق آمار سال ۲۰۰۶ بیش از نیمی از جمعیت مونترال میتوانند به هر دو زبان انگلیسی و فرانسه صحبت کنند. در سالهای اخیر جمعیت انگلیسیزبان شهر مونترال و بخصوص جمعیت کسانی که به هر دو زبان فرانسه و انگلیسی مسلط هستند افزایش محسوس داشته است.
این تقسیمبندی نه تنها درباره زبان که درباره بافت فرهنگی و هویت شهر مونترال نیز صدق میکند به طوری که بافت ظاهری و معماری مناطق شرقی و غربی شهر مونترال تفاوتهای اساسی دارد. مناطق شرقی و مرکزی مونترال که قدیمیتر نیز هست حال و هوای اروپایی دارد. بیشتر جاذبههای توریستی، مراکز فرهنگی، تفریحی و تاریخی شهر در این منطقه قرارگرفته است و حتی اغلب دانشگاهها و کالجهای مهم شهر مونترال در این محدوده واقع شده است. مناطق غربی شهر مونترال بیشتر مراکز صنعتی مانند صنایع داروسازی و شرکتهای بزرگ نرمافزار را در خود جای داده است. بافت غربی مونترال جدیدتر و مدرنتر است و شباهت زیادی به سایر شهرهای آمریکای شمالی دارد. البته این تقسیم بندی بسیار کلی است و به عنوان مثال در قسمتهای شرقی و مرکزی شهر مناطق انگلیسینشین دیده میشود همان طور که در غرب نیز بعضی مناطق قدیمی شبیه به بافت اروپایی شرق مونترال یافت میشود.
منطقه منحصر به فرد دیگری که در شهر مونترال وجود دارد بندر قدیمی یا Old Port یا مونترال قدیم Old Montreal است. این منطقه قدیمیترین منطقه شهر مونترال، استان کبک و کشور کانادا است. این منطقه بسیار زیبا مرکز فرهنگی و تفریحی شهر است که در مجاورت قسمت مدرن مرکز شهر یا Down Town قرارگرفته وهر سال بخصوص در فصل تابستان با فضای دلپذیر و زیبا و بافت معماری منحصر به فرد همچنین برنامههای فرهنگی و فستیوالهای بینالمللی معروف خود، پذیرای میلیونها توریست از قسمتهای مختلف امریکای شمالی و سایر نقاط دنیا است.
موقعیت خاص مونترال
شهر مونترال که در جنوب غربی استان کبک قرار گرفته است موقعیت جغرافیایی بسیار خوبی نسبت به شهرهای مهم اطراف دارد و در فاصله اندکی از شهرهایی چون اتاوا (پایتخت)، تورنتو (مهمترین شهر استان انتاریو)، کبکسیتی (مرکز استان کبک) و شهرهای امریکایی چون بوستون و نیویورکسیتی واقع است.
یکی از مشخصات این شهر داشتن پستی و بلندی در قسمتهای مرکزی و شرقی و وجود تپههایی است که یکی از آنها یعنی تپه مونترویال در واقع محل ورود اولین مهاجرین به کانادا است و احتمالا نام شهر نیز از این تپه گرفته شده است. از آنجایی که مونترال در امتداد شمال شرقی به جنوب غربی گسترش یافته است خیابانهای اصلی شهر و مهمترین خیابان آن «شربروک» در امتداد شرق به غرب قرارگرفته است و چون چنانکه گفتیم شهر مونترال به شکل یک بومرنگ است خیابانهای شرقی- غربی نسبت به خیابانهای شمالی- جنوبی طول بیشتری دارند. مهمترین خیابان شمالی-جنوبی شهر مونترال خیابان سنتلورن است که در واقع نقطه صفر و مرز شرق و غرب مونترال محسوب میشود.
وجود این پستی و بلندیها در شهر و نیز بافت ناهمگن و ترکیبی از قدیم و جدید بودن اتوبانها و خیابانها باعث میشود بخصوص در مناطق شرقی و مرکزی شهر، جهتیابی و پیداکردن نشانی برای تازهواردین مشکل باشد. به خاطر همین است که شهر مونترال برای تازهمهاجرین در مقایسه با شهری مانند تورنتو که بافتی بسیار همگن با خیابانهای موازی و تابلوهایی بزرگ و خوانا با اسمهایی آسان و گاه آشنا و جغرافیایی دشتمانند یا مسطح و هموار دارد شهر سختی به نظر میرسد و از این نظر بیشتر میتوان آن را با شهری مانند تهران مقایسه کرد.
در شهر مونترال خیابانهای بسیاری یافت میشوند که مسیری منحنی دارند و در بعضی از قسمتها شرق به غرب و از قسمتی دیگر شمال به جنوب امتداد یافتهاند. محلهها و خیابانهای فرعی طرحهایی لابیرنت مانند دارند، شاید برای اینکه رانندگان خیابانهای اصلی نتوانند برای میانبر زدن و فرار از ترافیک سنگین در ساعات شلوغ روز از خیابانهای فرعی استفاده کرده و امنیت و آرامش خانههای شخصی را بر هم بزنند به همین دلیل توصیه میشود در ماههای اولیه اقامت خود در صورتی که با مسیرها، آشنایی کافی ندارید به فکر کوتاه کردن راه و پیچیدن در فرعیها نیافتید که ممکن است از کیلومترها دورتر سر در بیاورید!
از طرف دیگر شهر مونترال و استان کبک شاید تنها شهر سرتاسر کانادا و امریکای شمالی است که تابلوها و علائم راهنمایی و رانندگی در آن به زبان فرانسه است. یعنی در حالی که شما در کشوری مانند فرانسه بر روی تابلوی توقف کلمه STOP را میبینید در شهر مونترال با تابلوهایی رو به رو میشوید که کلمه ARRET بر آن نقش بسته است. خواندن نامهای ناآشنا در شهری جدید حتی به زبانی که با آن آشنا هستید به اندازه کافی مشکل است از این روست که برای تازهواردین به مونترال حتی کسانی که با زبان فرانسه آشنا هستند مواجهه با این تابلوها و تلفظ اسامی و به خاطر سپردن آنها گاهی شاق و خسته کننده به نظر میرسد و اصولا عادت به بافت شهر و آمد و شد در خیابانها چه با ماشین شخصی و چه با وسایط نقلیه عمومی بخش مهمی از تطابق با محیط جدید برای مهاجرین به شمار میرود. مثلا مدتی طول میکشد تا بدانید Cul-de-Sac نام خیابان نیست بلکه علامتی است به معنی خیابان بنبست! یا در جزیره مونترال برخلاف سایر شهرهای امریکای شمالی (غیر از نیویورک) گردش به راست در زمانی که چراغ قرمز است ممنوع است. به خاطر همین به تازهواردین توصیه میشود در روزهای قبل از ورود به شهر با نگاهی به نقشه شهر و خیابانهای اصلی آن برای خود کمی آمادگی ذهنی ایجاد کنند.
البته امروز وجود جهتیاب یا Navigator یا مراجعه به سایتهایی مانند Googlemap.ca یا MapQuest.ca پیداکردن نشانیهای جدید را برای همگان بسیار آسانتر کردهاست. در عین حال یکی از محاسن بافت شهری مونترال در داشتن اتوبانها و شاهراههای متعدد و بسیار کارآمد است که به روانی ترافیک در این شهر بسیار کمک میکند. از طرف دیگر شهر مونترال یکی از قویترین، سریعترین و گستردهترین شبکههای حمل و نقل عمومی را دربین شهرهای آمریکای شمالی دارد به همین دلیل با این که هزینه داشتن ماشین در شهر مونترال بسیار پایینتر از شهرهای دیگر است به تازهواردین توصیه میشود تا وقتی آشنایی کافی با شهر پیدا نکردهاند از سیستم حمل و نقل عمومی استفاده کنند.
ادامه دارد…
مطالب مرتبط
شروعی خوب در پایان سالی خوش-علی مختاری
ژوئن 25, 2016
نوروز یا کریسمس، حاجی فیروز یا پاپانوئل؟
می 16, 2016
روزنهای که با سختی و پایداری به نور میرسد
نوامبر 20, 2014
من از این مرزها متنفرم!
سپتامبر 30, 2014
لعنت به هرچی مرز است
سپتامبر 22, 2014
دوست دارم از لاکم بیرون بیایم!
سپتامبر 09, 2014
مهاجرت آگاهانه لازمه موفقیت
سپتامبر 04, 2014به اشتراک بگذارید
درباره نویسنده
(3) دیدگاه خوانندگان
پاسخ دادن به ساناز حسنی لغو پاسخ
پرنیان را ورق بزنید!
همکاران ما
و یا فرم تماس با ما را پر کنید.
شهاب الدین مختاری
خیلی جالب بود. ممنونم.
ساناز حسنی
بسیار عالی و کاربردی است
با سپاس فراوان از زحمات شما
شهاب الدین مختاری
از همراهی شما سپاسگذاریم 🙂