الزامات مالی قانونی کارفرمایان

محمدعلی شاکرمی

وظایف قانونی کارفرمایان در برابر نیروی کار-بخش اول

همگان بر این امر واقف‌اند که نیروی انسانی به مثابه خون در رگ‌های هر بنگاه اقتصادی بوده و بدون بکارگیری و توجه به آن و صرفاً با اتکا بر عامل سرمایه و یا تکنولوژی نمی‌توان کالا و یا خدمتی قابل رقابت را تولید و روانه بازار نمود. آگاهی از حقوق نیروی کار و به تبع آن وظایف قانونی کارفرمایان که در بعضی موارد آینده مستخدمین را متاثر می‌کند، می‌تواند منجر به هر چه مستحکم‌تر شدن رابطه کارگر و کارفرما شده و در نتیجه بهره‌وری نیروی کار را افزایش دهد.

قوانین و مقررات مربوط به استخدام نیروی انسانی در کانادا و اهمیت اشراف کارفرمایان بر آنها، نگارنده را بر این داشت تا طی چند شماره آینده به تفصیل به برخی از مهم‌ترین این مقررات و به تبع آن وظایف قانونی صاحبان کسب و کار در قبال کارمندان و کارگران‌شان بپردازد.

از جمله تعهدات کارفرمایان که طی این شماره و چند شماره بعدی به آنها خواهیم پرداخت عبارتند از: رعایت الزامات مالی قانونی، سلامتی و ایمنی، استانداردهای مربوط به مرخصی، حداقل حقوق و دستمزد، برابری حقوق زنان و مردان در محیط کار، ساعات کار و اضافه‌کاری …در این شماره به الزامات و تعهدات مالی کارفرمایان پس از استخدام نیروی انسانی اشاره خواهد شد.

طبق قانون وضع شده توسط دولت فدرال کانادا بیشتر کارفرمایان می‌بایست بعد از استخدام یک نیروی کار نسبت به قرار دادن نام وی در لیست رسمی حقوق (و مزایا) و ایجاد حسابی در سیستم حسابداری خود اقدام نمایند و بر اساس این قانون کارفرما ملزم به کسر مبالغی از حقوق و دستمزد افراد و پرداخت این مبالغ به دولت می‌باشد. حق بیمه بیکاری، سهم صندوق بازنشستگی و مالیات بر درآمد از مبالغی هستند که کارفرما موظف به کسر آنها از حقوق و دستمزد پرسنل خود بوده و می‌بایست طبق قانون و از جانب نیروی انسانی به دولت پرداخت نماید. علاوه بر این ممکن است بر اساس مفاد قرارداد بین کارفرما و نیروی کار و یا قرارداد کلی میان کارفرما و اتحادیه کارگران و مستخدمین، پرداخت‌ها و کسورات دیگری لازم به انجام باشد اما آنچه در اینجا بیان می‌شود حداقل‌های ضروری و قانونی مربوطه است.

۱- حق بیمه کاری یا اشتغال Employment Insurance (مشهور به بیمه بیکاری): طبق قانون، تمامی افراد شاغل در کانادا در صورتی که حداقل ۹۰۰ ساعت (برای نوبت اول) کار کرده باشند، در صورت مواجه با بیکاری ناخواسته و غیر ارادی واجد شرایط دریافت حقوق بیکاری EI از محل صندوق بیمه کار و البته برای مدت زمان خاص می‌گردند (این عدد در استان‌های مختلف متفاوت است). به همین جهت کارفرمایان ملزم هستند تا بخشی از حقوق و دستمزد افراد را (ضریب مربوطه بستگی به سطح حقوق و دستمزد اشخاص داشته و توسط دولت معین می‌شود) از چک حقوق آنها که معمولاً دو هفته یک بار و یا ماهیانه پرداخت می‌شود، کسر کرده و آن را به حساب مشخصی واریز نمایند. بدیهی‌ست که فرد شاغل به هنگام بیکاری، مجاز به دریافت درصدی از حقوق و دستمزد خود از محل این صندوق و انباشته‌های خود خواهد بود. این یعنی عدم مشارکت در صندوق بیمه کاری به معنای عدم برخورداری از این نوع بیمه در زمان بیکاری بوده و کارفرما در اینجا متعهد به پرداخت این سهم از محل دریافتی پرسنل خود می‌باشد. بیمه کاری تنها به مورد بیکاری محدود نمی‌شود و طیف وسیع‌تری از شرایط و دلایلی که ممکن است به واسطه آنها فرد مجبور به ترک کار شود (بیماری، زایمان، نگهداری از فرزند تازه به دنیا آمده، نگهداری از فرد بیمار در خانه و…) را شامل می‌شود.

۲- حقوق بازنشستگی(Canada Pension Plan) : دریافت حقوق بازنشستگی موسوم به CPP از صندوق بازنشستگان، از دیگر مزایایی است که شاغلین کانادایی با رسیدن به سن بازنشستگی و البته در صورت مشارکت در صندوق مربوطه از آن برخوردار می‌شوند. در این مورد نیز عدم مشارکت و پرداخت سهم بازنشستگی به صندوق در زمان اشتغال به کار به منزله عدم دریافت حقوق بازنشستگی در زمان کهولت می‌باشد که البته در این صورت فرد بازنشسته مشمول دریافت کمک‌های دولتی خواهد بود. بنابراین از دیگر وظایف کارفرما این است که با قرار دادن نام فرد در لیست حقوق رسمی شرکت و خودداری از پرداخت دستمزد به صورت نقد Cash، نسبت به کسر، نگهداری، گزارش و پرداخت درصدی از حقوق و دستمزد به صندوق بازنشستگی اقدام تا کارگران و کارمندان در دوران کهولت قادر به استفاده از حقوق بازنشستگی گردند.

۳- سهم مالیات بر درآمد (Personal Income Tax): پرداخت مالیات بر درآمد کارمندان و کارگران به دولت نیز از وظایف کارفرمایان بوده و آنها هستند که می‌بایست نسبت به محاسبه میزان مالیات قابل پرداخت البته به صورت علی‌الحساب و از طرف نیروی کارشان اقدام و مبالغ مربوطه را به اداره مالیات کانادا CRA پرداخت نمایند.

در نتیجه مسئولیت پرداخت حق بیمه کاری، سهم حقوق بازنشستگی و همچنین سهم مالیات بر درآمد کارمندان و کارگران هر بنگاه اقتصادی به عهده کارفرما است و فقط در مواردی که کارمندان و یا کارگران به صورت پیمانکاری و خوداشتغالی با کارفرمایشان قرارداد بسته و حقوق و دستمزدشان را با ارائه فاکتور به کارفرما، دریافت می‌نمایند، خود متعهد به محاسبه، گزارش و پرداخت آنها به دولت می‌باشند.

در شماره بعد به بهداشت و ایمنی محیط کار و سلامت نیروی انسانی پرداخته خواهد شد.