محمدعلی شاکرمی
وظایف قانونی کارفرمایان در قبال کارمندان- بخش پنجم
در شمارههای گذشته به تعدادی از وظایف قانونی و الزامی کارفرمایان در قبال شاغلین در بنگاه اقتصادی آنها اشاره کردیم. در این شماره به یک مورد دیگر که در این ارتباط میپردازیم.
خشونت و آزار و اذیت در محل کار میتواند در هر شغل و هر محیط کاری اتفاق افتاده و کارکنان را تحت تاثیر قرار دهد. مشتریان یک شرکت خصوصی، مراجعهکنندگان به یک سازمان دولتی، بیماران یک بیمارستان و یا مطب پزشک، دانشآموزان و دانشجویان یک مرکز آموزشی، اعضای یک خانواده و حتی دیگر پرسنل ممکن است کارگر/کارمندی که در حال انجام وظایف کاریاش میباشد را مورد آزار، اذیت و تهدید قرار داده و به وی صدمه بزنند. طبق آمار از هر پنج مورد خشونت ثبت شده در کانادا، یک مورد در محیطهای کاری اتفاق میافتد.
انواع و اقسام رفتارهای غیر قابل قبول و ناپسند از قبیل آزار و اذیت، تمسخر کلامی، زورگویی و قلدری، ارعاب و ترساندن، تهدید و حتی خشونت فیزیکی قادرند بر سلامتی روحی و فیزیکی کارگر/کارمند تاثیرات منفی قابل توجهی داشته و روابط اجتماعی و خصوصی فرد را نیز تحت تاثیر قرار دهند.
منفعل بودن کارفرمایان و ادامه یافتن این رفتارها در محل کار منجر به خصومتآمیز شدن جو محیط کار شده و فضا را برای سوءاستفاده و توهین به فرد قربانی هموار مینماید. در نتیجه این امر باعث افزایش استرس و نگرانی تمامی کارگران/کارمندان شده و صرفنظر از اینکه خود این افراد شخصا مورد آزار و اذیت قرار گرفته باشند یا خیر، بازدهی کاریشان را پایین میآورد. البته پیامدهای زیانبار مالی ناشی از وجود آزار و اذیت مترتب بر واحد اقتصادی را نیز نباید نادیده گرفت. بنابراین، برخورد به موقع کارفرما با خاطی یا خاطیان احساس آرامش و امنیت را برای کارکنان مخصوصا فرد قربانی بهمراه آورده و متعاقبا هزینههای بالاسری بنگاه اقتصادی را کاهش خواهد داد.
قانون ایمنی و بهداشت کار استان انتاریو (Occupational Health & Safety Act)، کارفرمایان را موظف مینماید تا نسبت به وجود خطر خشونت، بیاحترامی و هرگونه آزار و اذیت احتمالی در محیط کار اطمینان حاصل کرده و روشها و آییننامههای دولتی مربوطه در این زمینه را طبق قانون به اجرا بگذارند. طبق این قانون کارفرما موظف است شرایطی را فراهم نماید تا فرد قربانی بیاحترامی و خشونت، جرات بازگو کردن و ابراز موضوع به کارفرما را پیدا کند. بدیهی است که کارفرما در این مرحله قانونا مسئول بوده و حتی ممکنست بر علیه وی در دادگاه شکایتی نیز تنظیم گردد.
بر اساس قانون OHSA به هر مکانی که در آن محل، بر روی آن و یا در نزدیکی آن یک کارگر/کارمند مشغول به کار باشد، محیط کار گفته و هر گونه اتفاق خشونتآمیز در آنها مشمول قانون ایمنی و بهداشت کار شده و کارفرما موظف به رسیدگی به آن میگردد. بنابر این قانون، دفاتر شرکتها، سایت مربوط به یک پروژه در حال احداث، فروشگاهها، کارگاهها و کارخانجات، وسیله نقلیهای که فرد برای انجام وظایف کاری محوله از آن استفاده مینماید، پارکینگ وسائط نقلیه پرسنل و حتی محل یک جلسه کاری که در خارج از شرکت برگزار میشود، همگی به عنوان محیط کار تلقی و کارفرما را نسبت به اتفاقات احتمالی در آنها مسئول مینماید. در مواردی مانند مشاغلی چون پرستاری و یا تعمیر لوازم خانگی، منزل مشتریان که خدمات مربوطه در آن محلها ارائه میشوند نیز محیط کار کارگر/کارمند محسوب و هرگونه برخورد توهینآمیز مشمول قانون OHSA خواهد شد.
مطالعات نشان میدهند که برخی مشاغل درصد بالاتری از آمار خشونت و آزار و اذیت در محل کار را به خود اختصاص میدهند که عبارتند از: مشاغل مرتبط با امور درمانی، افراد شاغل در فروشگاههای خردهفروشی، کارمندان سازمانهای مالی و بانکها، کارکنان سازمانهای آموزشی (مدارس، کالجها و دانشگاهها)، شاغلین در سیستم حمل و نقل عمومی، و مسئولین ایجاد نظم و امنیت شهری (پلیسها)…
برخی از ویژگیهای این مشاغل که آنها را نسبت به دیگر حرفهها در مقابل خشونت، آسیبپذیرتر مینماید نیز بهشرح زیر میباشد:
- آنها معمولا با مشتریان و اربابرجوعهایشان تماس مستقیم و رو در رو دارند.
- آنها مستقیما با پول نقد سر و کار داشته و در محل ثابت و مشخصی مثل جایگاههای پمپ بنزین، فروشگاههای خردهفروشی و یا شعب بانکها کار میکنند.
- این کارکنان به تنهایی و یا به همراه تعداد بسیار اندکی از همکارانشان و در محیطی ثابت مشغول بکار هستند.
- افرادیکه با بزهکاران، بیماران روحی و روانی سر و کار داشته و یا مجبور به کار در مناطق جرمخیز میباشند.
در خاتمه باید متذکر شد که کارفرمایان میبایست با در نظر گرفتن کلیه موارد فوق، احتمال هرگونه اتفاق خشونتآمیز در محیط کارشان را به حداقل رسانده و با مطالعه قانون خود را برای برخوردهای سازنده آماده نمایند.
برای اطلاعات بیشتر میتوانید به وبسایت های زیر مراجعه فرمایید:
– این نوشتار بر اساس اطلاعات سایتهای رسمی دولتی در ایپریل ۲۰۱۴ تکمیل شده است.
این مطلب در این صفحات از شماره ۲۲ پرنیان کانادا منعکس شده است.
مطالب مرتبط
مصرف میکنم، پس هستم/ ریحانه کلانی
ژانویه 18, 2016
جلسات فروش، اتلاف وقت یا راهگشا-قسمت دوم
می 17, 2015
کمپهای تابستانی در کبک
می 05, 2015
جلسات فروش، اتلاف وقت یا راهگشا
آوریل 09, 2015
توصیههایی به تازهواردان: تهیه تلفن همراه در کانادا
مارس 26, 2015
توصیههای نوروزی برای غربتنشینان
مارس 19, 2015
آموزش و آمادهسازی متمرکز نیروی انسانی
مارس 05, 2015
صد رحمت به علیبابا و چهل دزد بغداد!
فوریه 23, 2015به اشتراک بگذارید
درباره نویسنده
(1) دیدگاه
پرنیان را ورق بزنید!
همکاران ما
و یا فرم تماس با ما را پر کنید.
