' درخواست «تجربه کانادایی» به‌مثابه نقض حقوق بشر | پرنیان
بازار کار — 18 آگوست 2013

برگردان نادیا غیوری

 

درخواست «تجربه کانادایی» از تازه‌واردان و احتمال مغایرت آن با قوانین حقوق بشر در انتاریو

کارفرمایان و متخصصانی که از مهاجران تازه‌وارد جویای شغل یا خواستار مجوز شغلی، «تجربه کانادایی» می‌خواهند ممکن است که بنا بر قوانین حقوق بشر در استان انتاریو، ناقض قانون محسوب شوند.

کمیسیون حقوق بشر انتاریو (OHRC)، به‌تازگی در بخشنامه‌ای جدید اعلام نمود که تقاضای «تجربه کانادایی» از نیروهای طالب کار می‌تواند نوعی تبعیض محسوب شود.

گرچه کارفرمایان و متخصصان نمی‌توانند به دلیل نژاد، سابقه خانوادگی یا اخلاف فرد، رنگ پوست، محل تولد و تمایلات قومی از پذیرش کسی امتناع کنند، اما این قانون جدید به موردی اشاره می‌کند که غالبا از نیروهای تازه‌وارد به کانادا برای تایید آنها در یک موقعیت شغلی خواسته می‌شود و آن داشتن تجربه کانادایی است.

خانم باربارا هال، رئیس کمیسیون OHRC، در یک کنفرانس خبری گفت: «بعضی از کارفرمایان که به غیرقانونی بودن رفتار تبعیض‌آمیز واقف هستند از بهانه نداشتن تجربه کانادایی به عنوان یک جایگزین استفاده می‌کنند. اما حتی چنین تبعیض پنهانی هم همچنان برخلاف قانون است. سیاستی که ما اعلام نموده‌ایم می‌تواند به رفع این موانع کمک کند و به کارفرمایان و نهادهای قانون‌گذار ابزار لازم برای رعایت حقوق بشر را ارائه نماید. نقطه آغاز… بسیار ساده است: اصرار بر داشتن تجربه کانادایی بر اساس قوانین حقوق بشر تبعیض است.»

در یک نظرسنجی آنلاین که سال گذشته توسط این کمیسیون به انجام رسیده بود و در آن یک هزار نفر از جمله ۱۳۰ کارفرما مورد پرسش قرار گرفته بودند، مشخص شد که بسیاری از تازه‌واردان به کارهای بدون دستمزد از جمله کارهای داوطلبانه، کارآموزی و یا کارهایی که نیازمند مهارت‌های بسیار کمتری هستند رو می‌کنند تا فقط بتوانند مشکل تجربه کانادایی را حل کنند.

علاوه بر این تازه‌واردان به هنگام تلاش برای دریافت مجوز رسمی حرفه‌ای با موانع بسیاری روبه‌رو می‌شوند زیرا برخی قانون‌گذاران عضو جدید را بدون داشتن سابقه کار در کانادا نمی‌پذیرند.

موضوع داشتن تجربه کانادایی به سال ۱۹۷۸ بازمی‌گردد که در آن ایزومی ساکاموتو، استاد امور اجتماعی دانشگاه یورک، در مقاله‌ای به این موضوع به عنوان مانعی بر سر راه تازه‌واردان جویای کار اشاره کرده بود.

وی در مقاله خود گفته بود: «کارفرمایان باید واقعا ببینند آنچه که به عنوان ضرورت‌های استخدام نیرو در نظر گرفته می‌شود تا چه حد درست است. ما باید آگاهی جامعه را در مورد استفاده نادرستی که از عبارت تجربه کانادایی می‌شود بالا ببریم.»

اندریت مالیسی در سال ۲۰۰۹ از کشور آلبانی به همراه همسر و دخترش به کانادا آمد. او دارای مدرک لیسانس علوم و دارای ۱۳ سال تجربه کار در زمینه توسعه اجتماعی و دولتی بود. او به‌رغم ارسال صدها رزومه فقط موفق شد تا به سه مصاحبه شغلی دعوت شود.

آقای مالیسی که اکنون برای یک کار قراردادی یک‌ساله استخدام شده اما پیش از آن مجبور بوده تا مدت هفت ماه کار داوطلبانه انجام دهد، در این‌باره می‌گوید: «ما باید تلاش کنیم تا ذهنیت کارفرمایان در مورد تجربه کانادایی را تغییر دهیم. این درست نیست که آنها فکر می‌کنند تنها تجربه کانادایی دارای بالاترین استانداردهای ممکن در جهان است. باید برای ایجاد فرهنگی تلاش کنیم که در آن افراد بر اساس آنچه می‌توانند بکنند ارزیابی می‌شوند نه این‌که این کارها را در کانادا انجام داده‌اند یا در جای دیگر.»

بر اساس مصوبات در استان انتاریو، در حال حاضر ۱۵ مورد از ۳۸ شغل رگیولیتد در این استان نیازمند داشتن تجربه کار در کانادا هستند. در شش مورد از این ۱۵ مورد هم برای ارائه گواهینامه و مجوز به فرد مشخصا تجربه کار در استان انتاریو خواسته شده است.

[برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.]

 

به اشتراک بگذارید

درباره نویسنده

(1) دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

 

مهاجرت به کانادا | مهاجرت به آمریکا | گرین کارت آمریکا | مهاجرت از طریق سرمایه گذاری | مهاجرت نیروی کار | اقامت کانادا | اقامت آمریکا | دانمارک | مهاجرت به دانمارک | تحصیل در کانادا | تحصیل در آمریکا | نرخ ارز | مهاجرت به کانادا | ماهنامه پرنیان