' پرنیان نو و جامعه همدرد ایرانیان کانادا | پرنیان
View — 24 سپتامبر 2012

در یک‌سال گذشته جامعه ایرانیان کانادا روزهای نه چندان دلچسبی را پشت سرگذرانده که مرتبا بر شدت دشواری‌هایش افزوده شده است. گسترش یافتن انواع تحریم‌های بین‌المللی مالی و گمرکی علیه شهروندان ایرانی عملا زندگی بسیاری از شهروندان ایرانی-کانادایی را با دشواری‌های فراوانی روبرو ساخته و بر کسب و کار و درآمد بیزینس‌های ایرانی یا افرادی که به درآمدهایی در ایران اتکا داشته‌اند -خصوصا کهنسالان- تاثیر دوچندانی داشته که آثار درازمدت آن در کاهش کیفیت زندگی این افراد و تضعیف این جامعه به مرور و در سال‌های آینده بیشتر هویدا خواهد شد. متاسفانه در بسیاری از این تصمیمات دولت محافظه‌کار کانادا، که علاقه‌مند است در پیروی از سیاست‌ خارجی امریکا، خود را پیشرو نشان دهد!، بدون توجه به تبعات تصمیماتش بر زندگی شهروندان ایرانی-کانادایی کمترین مساعدتی برای جبران آثار زیانبار این نوع تصمیمات بر زندگی شهروندان این کشور نداشته است و صرفا به بیان عبارات کلیشه‌ای بسنده کرده است. اما آخرین تصمیم از این سری تصمیمات یعنی تعطیلی بخش ویزای سفارت کانادا در تهران با هیچ منطقی حتی همان مواردی که ادعای اداره مهاجرت کانادا بوده (کاهش هزینه‌ها) قابل توجیه نیست اما در مقابل، تاثیر بسیار منفی این رفتار بر زندگی همه ما و عزیزان‌مان در ایران روشن‌تر از آن است که نیاز به توضیح داشته باشد. خوشبختانه جامعه ایرانیان کانادا اعم از رسانه‌ها، انجمن‌ها و چهره‌های مطرح و برجسته این جامعه عکس‌العمل خوبی در برابر این تصمیم نادرست و ناعادلانه داشته‌اند و امید می‌رود که نتیجه این فعالیت‌ها به اصلاح امور و بازگشت کارها به مسیر درست منجر شود.

اما نتیجه هر چه باشد این نکته واضح است که جامعه بسیار گسترده و پرتعداد ایرانیان کانادا که از نظر متوسط درآمد، سطح تحصیلات، میزان کارآفرینان، تعداد اعضای هیات علمی و ده‌ها عامل و پارامتر مهم دیگر در جایگاه بسیار بالایی از نظر آماری قرار دارد به دلیل فقدان انسجام و هماهنگی لازم توان تاثیرگذاری موثر بر تصمیماتی این‌چنینی و دفاع کامل از منافع خود را ندارد؛ که اگر داشت اصولا چنین تصمیماتی بدون هماهنگی و مشاوره با این جامعه گرفته نمی‌شد و اربابان قدرت هر روز تکه‌ای از منافع آن را به یغما نمی‌بردند و آتش جدیدی در این خرمن نمی‌انداختند. چاره تنها در انسجام است و انسجام هم از طریق امر و فرمان و توصیه و خواهش پدید نمی‌آید. تک تک اعضای این جامعه باید ضرورت آن را حس کنند و برای رسیدن به آن از طریق سازوکارهای دموکراتیک و مورد قبول جمعی تلاش کنند و راه را آن‌قدر افتان و خیزان طی کنند تا برپای بایستند. در این صورت جایی برای مشاجرات «پیش از هر گونه اقدامی» چون «این شخص یا این نهاد نماینده ما هست یا نیست…» و ده‌ها نمونه از چنین نزاع‌هایی که حداقل چهار دهه است در اینجا مانع تشکل و انسجام ما شده‌اند باقی نخواهد ماند.

پرنیان هم می‌کوشد که پا به پای پوست‌اندازی این جامعه، در حد توان خود برای تحقق بخشیدن به جامعه‌ای منسجم‌تر که در آن افراد صداهای همدیگر را بهتر بشنوند، با مشکلات یکدیگر آشناتر شوند و برای رفع آنها هماهنگ‌تر باشند تلاش کند. پرنیان جدید گامی در این جهت است.

در شماره گذشته به تغییرات نشریه در آینده پرداختیم و این شماره پرنیان که اکنون در دست شماست نشریه‌ای است ‌متفاوت با شماره‌های پیشین با مطالب بیشتر و شکلی متفاوت. اما تفاوت اصلی در چگونگی توزیع پرنیان است که راهی متفاوت از آنچه در نشریات جامعه ایرانی کانادا مرسوم است برگزیده به این امید که حاصل زحمات کشیده شده در اختیار گروه بیشتری از ایرانیان علاقه‌مند به مطالبش قرار گیرد. این روش تازه توزیع اگر چه در کانادا بسیار مرسوم است اما در جامعه ایرانی ما البته جوان است و چندان شناخته شده نیست.

روش توزیع رایگان نشریه در فروشگاه‌ها اگر چه محاسنی دارد اما معایب بزرگی نیز دارد. همه ایرانیان به چنین مراکزی رفت و آمد ندارند و بسیاری از آنان از وجود برخی نشریاتی که در این فروشگاه‌ها توزیع می‌شوند کاملا بی‌خبرند. از سوی دیگر بخشی از جامعه ایرانی کانادا در شهرهای مونترآل، تورنتو، ونکوور و اتاوا زندگی نمی‌کنند و در شهرهایی هستند که در آنها محلی برای گرد آمدن و یا آمد و شد متمرکز ایرانیان نیست و عملا با روش توزیع رایگان فروشگاهی این دسته از مخاطبان کاملا از دسترس دورند و از دیدن نشریه محروم شده‌اند و عملا به جز روش پستی، راهی برای دسترسی به آنها نیست.

هدف داشتن نشریه‌ای وزین است با مطالب مفید و مربوط به شرایط زندگی ما و نیازهای ما در کانادا که می‌تواند نقطه پیوندی برای جامعه فرهیخته‌مان باشد و یاوری برای انسجام بیشتر ما. تیم کنپارس و پرنیان با تمام وجود در تحقق این هدف می‌کوشد اما این کوشش بدون حمایت عملی جامعه ایرانی ره به جایی نخواهد برد. پرنیان را به دوستان خود معرفی کنید و اشتراک آن را به آنان که دوستشان دارید هدیه دهید و از این طریق با گسترده‌تر کردن حوزه مخاطبان نشریه، ما را در تهیه نشریه‌ای پرمحتوا و قوی و رسانه‌ای در خدمت منافع این جامعه یاری کنید.

علی مختاری

 

به اشتراک بگذارید

درباره نویسنده

اعظم حضرتی

(0) دیدگاه خوانندگان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

 

مهاجرت به کانادا | مهاجرت به آمریکا | گرین کارت آمریکا | مهاجرت از طریق سرمایه گذاری | مهاجرت نیروی کار | اقامت کانادا | اقامت آمریکا | دانمارک | مهاجرت به دانمارک | تحصیل در کانادا | تحصیل در آمریکا | نرخ ارز | مهاجرت به کانادا | ماهنامه پرنیان